Przy produkcji powłok muszą być brane pod uwagę wszystkie te czynniki. Rozmiar i właściwości, a także orientacja cząstek „piasku” podczas ich osadzania na pokrytym klejem podłożu, a także właściwości samego kleju i podłoża — wszystko to wpływa na końcowe właściwości powłoki ściernej.

Ziarna tlenku glinu i węglika krzemu są powszechnie używane jako materiał, a klej żywiczny jest zwykle używany do łączenia ziaren z papierem podkładowym. Zakres materiałów, sytuacji i warunków w miejscu pracy, w których wymagane jest szlifowanie, jest dopasowany do szerokiego zakresu dostępnych materiałów ściernych, z których każdy ma unikalną kombinację materiałów: wielkość ziaren; otwarta lub zamknięta powłoka – jak gęsto ziarna są upakowane; czy występuje powłoka stearynianowa, która smaruje i zapobiega zatykaniu; elastyczność (lub sztywność) materiału podkładowego; i jego przydatność do szlifowania na sucho lub na mokro.